"Ας τραβήξουμε ένα λαχνό απο το καπέλλο που παράτησε κάποιος παλιός Θεός στην σκηνή των Αποζημιώσεων, έτσι για να μη παραπονιούνται οι θεατές ότι μόνο τα πάθη τους υποδυόμαστε , και να διαβάσουμε τ’όνομα του πρωταγωνιστή φωναχτά.
ο νικητής να σηκώσει τα χέρια ψηλά - μην φοβηθεί , τον ουρανό δεν μπορεί να τον ακουμπήσει- και να μας αναγνώσει τον δικό του πόθο .
άραγε πόσα όνειρα θα ξεφυλλίσει μέχρι να δει ότι η δική του σελίδα λείπει;
Μη γελάτε. Δεν είναι εύκολο ν’ανακαλύπτεις ότι ποτέ για σένα δεν μπόρεσες να γράψεις.
(όπως εκείνο το κορίτσι, κλεισμένο στη σοφίτα , σχεδίαζε ασφόδελους για λίμνες που ποτέ της δεν αντίκρυσε και κύκνους που ποτέ της δεν είδε ζωντανούς)"
3 σχόλια:
ελπίζω στη μη ολική έκλειψη των συναισθημάτων..
των δικών μου κι εκείνων που φεύγουν..
ή έφυγαν ήδη..
"Ας τραβήξουμε ένα λαχνό
απο το καπέλλο που παράτησε
κάποιος παλιός Θεός
στην σκηνή των Αποζημιώσεων,
έτσι για να μη παραπονιούνται
οι θεατές ότι μόνο
τα πάθη τους υποδυόμαστε ,
και να διαβάσουμε τ’όνομα
του πρωταγωνιστή φωναχτά.
ο νικητής να σηκώσει
τα χέρια ψηλά
- μην φοβηθεί ,
τον ουρανό δεν μπορεί να τον ακουμπήσει-
και να μας αναγνώσει τον δικό του πόθο .
άραγε πόσα όνειρα θα ξεφυλλίσει
μέχρι να δει ότι η δική του
σελίδα λείπει;
Μη γελάτε.
Δεν είναι εύκολο
ν’ανακαλύπτεις ότι
ποτέ για σένα δεν μπόρεσες
να γράψεις.
(όπως εκείνο το κορίτσι,
κλεισμένο στη σοφίτα ,
σχεδίαζε ασφόδελους για λίμνες
που ποτέ της δεν αντίκρυσε
και κύκνους
που ποτέ της δεν είδε ζωντανούς)"
μακάρι να μην έλειπε καμιά σελίδα...όλοι να ήταν εδώ...
νικητές και νικημένοι...
:):)
Δημοσίευση σχολίου