Τετάρτη, Μαΐου 14, 2008

2 σχόλια:

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

"σσσ.. μεσα στον κήπο σου αθόρυβα τρυπώνω ,
Σαν νεράιδα του φεγγαριού, παιχνίδια σου σκαρώνω
Στο χωμα το ξερό, γρασίδι δροσερό απλώνω
Τα μαραμένα τριαντάφυλλα με φύλλα κόκκινα μπαλώνω

Το αηδόνι που ξαφνικά εσώπασε ενα μαγιατικο πρωί
Ξερεις ..τοτε που έδωσες το τελευταίο σου φιλί
Πισω του δίνω την γλυκιά μελωδική φωνή
Για να αρχίσει στην ζωή παλι εσενα να προσκαλεί

Με το ραβδάκι μου αγγίζω το γιασεμί σου το χλωμό
Την μυρωδιά,του δίνω πισω και το χρώμα το λευκό
Το άδειο συντριβάνι σου γεμίζω με γλυκόπιοτο νερό
Τις πεταλούδες προσκαλώ να στήσουνε για σενα χορό εξωτικό

Πανω απο τον κήπο σου το βράδυ ζωγραφίζω το φεγγάρι
Στην θάλλασσα του ουρανού μια βαρκούλα ταξίδι να σε πάρει
Τα αστερια μου τα φωτεινά και πάλι να γνωρίσεις
για να μπορέσεις φως μου ξανα να αγαπήσεις
Μια καρδιά εσενa κάπου περιμένει
να την σώσεις πια, απο παλιά κατάρα μαγεμένη"

απο τα παιδικά μου ποιήματα

για σενα

Γεωργία είπε...

ταλέντο από παιδί...
ψυχή όμορφη...

σ`ευχαριστώ Μαρία μου...

:):)