Πέμπτη, Απριλίου 10, 2008












































"...Λυτρώσου. Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα κάποια τα βρήκε


aζύγιαστη ή ζυγιασμένη σφαίρα.



Ηρέμησε λοιπόν. Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς



μα δε σκοτώνω άστρα..."


..Κ. Δημουλά..
δεν το διαδίδω πια...ενίσταμαι μόνο...

6 σχόλια:

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

"ασε και λίγο
ουρανό για να
μπορώ να αναπνεύσω
χόρτασα άστρα
και με κοιλιά
γεμάτη δεν δύναμαι
να πετάξω..
χρειάζεται πείνα
να νιώθω στην ψυχή
για να κινήσω
και πάλι τις νυχτερινές μου
πτήσεις"

καλημέρα....

Γεωργία είπε...

δικός σου και ο δικός μου ουρανός...σου φτάνει?

καλημέρα, Μαρία μου!

:):)

Μαρια Νικολαου είπε...

power words..
Καλη σου μερα

Ανώνυμος είπε...

....πως να λυτρωθει κανεις απ τη δυναμη της απωθησης...αχ κι αυτα τα αστερακια παντα πανε παντα μαζι με τους ουρανους..καλημερα γλυκια μου..την αγαπη μου

Γεωργία είπε...

Μαρία, δυνατές οι λέξεις έτσι κι αλλιώς, στους στίχους
της Κας Δημουλά...

σ`ευχαριστώ...
καλημέρα!

:):)

Γεωργία είπε...

στο σκοτάδι ή στο φως, ίδιος ο ουρανός ίδια και τ`αστέρια, Φωτεινή μου...

καλημέρα!
σ`ευχαριστώ...

:):)