"...Άναψα ένα κερί
φύτεψα φλόγα δίπλα μου,
ποιός ξέρει από ποιά φωτιά
ήρθε ξεριζωμένη,
για να κρατώ τα πρακτικά ξεριζωμών,
πως ξεριζώνεται η βροχή από τα σύννεφα
και η ώρα από το μέλλον της.
Παράξενο μου φαίνεται,
πρώτη φορά κρατιέμαι αναμμένη
σε τόση μέσα κι έξω θύελλα..."
..Κική Δημουλά..
11 σχόλια:
«…γιατί έτυχε κάποιες φορές, κι όχι σπάνιες, έτυχε να`χει τη ζωή όλη περικλείσει σε μια στιγμή…
Και προσπαθεί – με χρόνο, μνήμη και όνειρα…»
Άθως Δημουλάς
φοβάμαι τις θύελλες
που άλλοι για μένα
δημιουργούν
γι'αυτό αφήνομαι
στη καταιγίδα
που εντός μου
κάθε στιγμή γεννιέται.
Μερικοί το λένε
Αυτοκαταστροφή.
Περίεργο!
εγω το το λέω
Αναγέννηση!
καλημέρα...
:):):)
περαστικές οι θύελλες...μοιραία η αυτοκαταστροφή...ελπίδα η αναγέννηση, όμορφη ψυχή...
ας είναι και η δική σου...
καλημέρα!
:):)
Λατρεύω τις θύελλες..
καποιος με ονομασε ετσι καποτε..
κι ειχε δίκιο..
Καλησπέρα και ευχομαι να χεις ομορφες μερες γεματες αγαπη
Καλο Πασχα ευχομαι
κάτι θα ήξερε, Μαρία:)
καλό Πάσχα,και σε σένα πάντα με αγάπη...
:):)
..
θα ήθελε να ήταν θύελλα
στην πόλη σου ..
εκεί λένε, βουρκώνουν τα κύματα
κ τα βλέμματα μένουν σταθερά ..
:)..Σ..Α..
....κι ομως η αγαπη κερακι αναμενο περνα μες απ τη θυελα και την καταστροφη...ολη την αγαπη μου
σ`αγαπώ πολύ, ψυχή μου..
και μέσα απ`τη θύελλα πιο πολύ..
:):)
Φωτεινή μας:)
η αγάπη σου κεράκι αναμμένο...
:):)
κι εγώ....
"...γι αυτό ευχόμουν...
Μα η βροχή κι εσύ
ενάντια στην ευχή μου
πέφτατε."
Κ.ΔΗΜΟΥΛΑ
Μα γιατί οι θύελλες κρατούν
πάντα τόσο λίγο
και οι ενάντιες βροχές τόσο πολύ;
Καλησπέρα!
Κα Δημουλά;με πάθος,όχι και τόσο μυστικό την αγαπούμε και τη διαβάζουμε...
ίσως, για να μην ξεχνάμε...
καλησπέρα,Γιώργο:)
:):)
Δημοσίευση σχολίου