"...Θα σε αφήσω στο έλος της ερημίας σου.

Χωρίς ηχώ και χωρίς γέφυρες.

Να δούμε πότε

θα μάθεις να λες καλημέρα

και να το εννοείς.

Αλλιώς, καλά θα κάνεις

να μαζέψεις τα κουρέλια σου

να` χεις να ντύνεις την ανάγκη αδυναμία"

..Νανά Τσόγκα..