Σαν παρομοίωση....

Σήμερα, θα οριοθετήσω τη σκέψη,
δεν θα περιορίσω τη μνήμη.
Σήμερα, θα αφουγκραστώ μυστικούς κόσμους,
δεν θα γνωστοποιήσω παρουσίες.
Σήμερα, θα ζητήσω παιδική συγχώρεση,
δεν θα διορθώσω δρόμους ζωής.

Σήμερα, θα αναζητήσω σιωπές.

Οι φίλοι που γνώρισα,
έκρυβαν παρομοιώσεις ζωής.
Σαν λόγια παρεξηγημένων νοημάτων,
σαν δροσοστάλες παιδικής γραφής.

Θα κρύψω τα λόγια,
σαν ρολόγια χαμένων αισθήσεων.
Σαν ενστάσεις και παρατυπίες
παιδικών παιχνιδιών.

Σαν ελπίδα επιβίωσης...
Σαν παρομοίωση ελπίδας...

"Μεσολογγίτικα Χρονικά"

Θα προσομοιώσω Ζωή,
θα προσπεράσω
τις μαύρες σημαίες
που έδεσες για μένα
στα σταχτιά δέντρα
της ωριμότητας

Θα δώσω γλώσσα στη σιωπή
και θα τη ντύσω
σαν την παιδική μου φίλη

Όλα τα γράμματα
μόνο μιας λέξης
σήμερα θ'αποστηθίσω

λένε ότι όταν θες
κάτι πολύ
γίνεται δικό σου

ας πιστέψω λοιπόν
κι εγώ
στην λέξη Ελπίδα

για σήμερα έστω...

..Μαρία Ροδοπούλου..