Κυριακή, Ιουλίου 13, 2008














Maria R.

6 σχόλια:

tango... είπε...

"..
Ο δήμιος κοιτάζει τριγύρω περιμένοντας,
Το σκοινί τεντώνεται όσο παίρνει κ έπειτα σπάει,
Κάποια μέρα θα πεθάνουμε στα όνειρα σου,
Πόσο εύχομαι να ήσουν εδώ μαζί μου τώρα . "

Ian Curtis – in a lonely place

:)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

Και τι έγινε που ήμουν προσεχτική;

Κάποια στιγμή
με τύφλωσε ένας ήλιος
και σκόνταψα

παρόλο που υπήρχε μια σκάλα που μόνο ανέβαινε
και αυτό ήταν το μυστικό, με πληροφόρησαν μετά

τι να τις κάνω τις αποκαλύψεις,φίλοι μου,
με σκισμένα γόνατα;

Γεωργία είπε...

εσύ, αγαπημένη μου tango
έχεις σπάσει το σκοινί
που μου έκλεβε κάποτε
την αναπνοή σιγά σιγά..
και όχι μόνο γι`αυτό
σ`ευχαριστώ..

:):)

Γεωργία είπε...

Μαρία μου, ήλιος τυφλός
πάντα θα τυφλώνει...
χαρά όταν σηκώνεσαι
κι ας ματώνεις...
σ`ευχαριστώ ξανά και ξανά...

:):)

Ανώνυμος είπε...

..κι εγω κοριτσια σας ευχαριστω[δεν χρειαζεται να αναλυσω γιατι...]την αγαπη μου σ ολες..καλο ξημερωμα..

Γεωργία είπε...

Φωτεινή μου,
εμείς σ`ευχαριστούμε
για την αγάπη σου!

:):)