Γιατι ζηλευουμε τους γλάρους.. αφου κι εκεινοι δεν ειναι μονοι.. Ισως γιατί μπορουν να μεινουν ομως.. Ξερεις.. πάνω σε ενα βραχο στο πελαγος.. κι αυτο ειναι κατι που δεν μπορουμε να το κανουμε εμεις..
Στα μάτια εκείνα που φωτογράφισαν το μοναχικό ετοιμόρροπο παγκάκι στην άκρη της αλμύρας .. απλά άνοιξες το παράθυρο του αμαξιού κ το κοίταξες .. δεν κατάλαβες όμως πως ένας φακός κ δυο ζευγάρια μάτια κοιτούσαν τον μοναχικό ορίζοντα μες απ’ την σκουριά της τέχνης ? .. ζυγός ο αριθμός της μοναξιάς όταν αναρωτιέσαι ..
9 σχόλια:
Γιατι ζηλευουμε τους γλάρους.. αφου κι εκεινοι δεν ειναι μονοι..
Ισως γιατί μπορουν να μεινουν ομως..
Ξερεις.. πάνω σε ενα βραχο στο πελαγος.. κι αυτο ειναι κατι που δεν μπορουμε να το κανουμε εμεις..
Καλημερα με αγαπη..
αυτό το παράθυρο με θέα στην μοναξιά ..
οταν με κοιτάς ..
σ..α..
καλημέρα γλυκιά ..
μα εγω σου λεγα
κλεισε παραθυρο
ανοιξε πόρτα
κόψε φτερά
φύτρωσε πόδια
κι εσυ μου απαντούσες
¨εφυγαν αυτοι
που νοσταλγούσα"
με τα μάτια πάντα
ερμητικά κλειστά
..."εφυγαν αυτοι που νοσταλγουσα.."ευτυχως προηγειται η Μαρια και βαζει λογια στα ανεκφραστα συναισθηματα μου...την αγαπη μου μικρη μου...
φοβάμαι ότι ένα βράχο στο πέλαγος
δεν πρέπει να τον ενοχλείς ποτέ.
όπως και τη μοναξιά του,
χωρίς ή με το γλάρο.
Μαρία:)
καλησπέρα,πάντα με αγάπη!
:):)
γλυκιά μου tango,
στα δικά σου ή
στα δικά μου μάτια
η μοναξιά?
me too..
:):)
φτερά θέλω...
να πετάω και πάνω από μένα...
ίσως φτάσω και τους "νοσταλγικά χαμένους"...
Μαρία μου, σε υπερασπίζεται και
η Φωτεινή...οπότε, δεν μιλώ...
εσύ ξέρεις...
:):)
Φωτεινή μου, τα ανέκφραστα
ίσως είναι και τα αληθινά συναισθήματα...
καλό ξημέρωμα!
:):)
Στα μάτια εκείνα που
φωτογράφισαν το μοναχικό
ετοιμόρροπο παγκάκι στην άκρη της αλμύρας ..
απλά άνοιξες το παράθυρο του αμαξιού
κ το κοίταξες ..
δεν κατάλαβες όμως πως ένας φακός
κ δυο ζευγάρια μάτια κοιτούσαν τον μοναχικό
ορίζοντα μες απ’ την σκουριά της τέχνης ? ..
ζυγός ο αριθμός της μοναξιάς όταν αναρωτιέσαι ..
καληνύχτα runaki mou .. ;)
Δημοσίευση σχολίου